I am already here!

Ik ben hier al! Die simpele realisatie maakte me hardop aan t lachen. Terwijl ik hier langs de kust liep in IJmuiden. Dat was mijn antwoord op m'n vraag om mijn hoogste levensdoel aan me te laten zien. Mijn lichaam is. Dit is mijn vorm hier op aarde. Ik heb alles in me om te doen waar ik voor gekomen ben. Als ik me ga afvragen wat mijn hoogste doel zou zijn dan word ik geleid door mijn normen en waarden en verval ik al snel in een trip van mijn ego. Wat zou ik een goed mens zijn als ik anderen zou helpen, als ik anderen zou vermaken als ik als ik... Het zijn allemaal producten van mijn conditionering. Allemaal oud nieuws. Het enige dat blijft is wie ik ben. Hoe ik het ga toepassen, dit nieuwe inzicht..dat vind ik nog lastig om te verwoorden zonder al te belerend over te komen. Wie zou ik moeten overtuigen van de waarde van mijn inzicht. Ik ga vanaf nu verder met leven vanuit mijn gevoel, mijn kern waar ik mezelf mee verbind zodra ik inadem in mijn buik. Ik ga verder met het danken voor wie ik ben, voor de goddelijke vorm die ik van de hoogste goddelijkheid heb gekregen. In nederigheid. Ik probeer mezelf te betrappen als ik, als viooltje, mezelf dwing om een tulp of een roos te zijn. Ik heb me een tijdje afgevraagd wat aarde energie is. Ik had er niet zoveel mee. Ik voelde me afgesloten van de aarde. Alsof ik hier oneigenlijk verbleef. Onopgemerkt, onbedoeld. Maar ik ben hier, al 37 jaar! Precies zoals ik moet zijn, gezegend met alle zegeningen die aan iedereen op aarde toekomen. Ik ben hier niet per ongeluk. Ik leef precies volgens plan en afspraak.